^{به گزارش خبرگزاری
مهر، اهالی روستای "گاودانه علیرضا" در یکی از دور افتاده
ترین روستاهای شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و
بویراحمد باید برای خرید از مغازه ای که آن طرف رودخانه
است و یا رفتن به محل کار و مدرسه هر روز سوار وسیله ای به
نام گرگر یا جره که شبیه به تله کابین دستی است بشوند. از
رودخانه عریض مارون عبور کنند و دوباره به محل زندگی شان
برگردند. اما کرایه و بهای این جا به جایی انگشتان دست است.
یک بند، دو بند، یک انگشت و یا سه انگشت. فرقی نمی کند
گاهی حتی جان یک روستایی بیشترین کرایه گرگر در سالهای
گذشته بوده است.}

^{گرگر،
سلطان قدرتمند و بی رحم روستای گاودانه یک نیمکت آهنی است
که به وسیله سیم محکمی دو طرف رودخانه مارون را به یکدیگر
متصل می کند. باید هر قربانی برای رفتن از روستا به جاده
روی این وسیله بنشیند و سیم را برای حرکت گرگر به سمت
چرخهای دو طرف آن هدایت کند. در بیشتر مواقع انگشت دست قربانی
زیر چرخ گرگر می رود و انگشتش را قطع می کند.}