همسایه خورشید
میسپارم به تقدیر شده ام غرق ز تقصیر خودم می دانم دل شادی که به دست تو امانت دادم مصلحت هست که پنهان بکنم عشقت را با نگاهت به دلم باز عسل می ریزی باز شرمنده چشمان توام زیرا که شده عشقم به تو درگیر خودم می دانم قدمی از تو شوم دور؟ محال است، ببین همه شب این دل دیوانه به ذهنش انگار نیمه شب باز پریشان تو میگردد دل آنقدر عشق به پای تو بریزم تا که غزلم خواندی و با خنده به من گفتی باز:
دلخوش یک دو سه تغییر خودم می دانم
شده یک عاشق دلگیر خودم می دانم
شده ام غرق ز تزویر خودم می دانم
نشوم از عسلت سیر خودم می دانم
بسته عشقت غل و زنجیر خودم می دانم
می کند نقش تو تصویر خودم می دانم
می کند ناله ی شبگیر خودم می دانم
در کنارم نشوی پیر!!! خودم می دانم
می سپاریم به تقدیر، خودم می دانم
| Design By : Pichak |
