سلام ای تنها بهونه واسه نفس کشیدن هنوزم پر میکشه دل برای به تو رسیدن عزیزم بگو ببینم که چه رنگه روزگارت خیلی دوست دارم تو مهتاب بشینم یه شب کنارت سرتو با مهربونی بذاری به روی شونم تو فقط واسم دعا کن آخه دنبال بهونم حالمو اگه بپرسی خوبه تعریفی نداره چون بلاتکلیفه عاشق آخه تکلیفی نداره حال من خیلی عجیبه دوست دارم پیشم بشینی من نگاهت بکنم تو ،تو چشام عشق و ببینی بدجوری دیوونتم من فکر نکن این اعتراضه همیشه نبودن تو کرده این دل و کلافه آخ که چه لذتی داره ناز چشاتو کشیدن رفتن یه راه دشوار واسه هرگز نرسیدن من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه سرزنش نکن دلم رو به خدا اون بی گناهه تو که چشمای قشنگت خونه صدتا ستارس تو که لبخند طلاییت واسه من عمر دوبارس

 

 

نوشته شده در چهارشنبه 89/11/13ساعت 2:58 عصر توسط الیاس پاکدل نظرات ( ) |